Tyle już z całego świata piękności pokazywaliśmy, a co u nas w Polsce? Ło panie, u nas w polskich mediach po staremu – inteligentne szafiarki, seriale z wartką akcją i zwrotami fabuły i całe spektrum wspaniałych, kolorowych osobowości, szczególnie wśród młodych utalentowanych aktorek. Oj, długo by wymieniać.

Tak. Poprzednie zdanie było ironią. A ironii używa się wtedy, gdy nie warto już płakać. Na całe szczęście telewizor można wyciszyć, długie i nudne sceny przeboleć, a paradowanie w sponsorowanych ciuchach „na ściance” z reklamami zbyć parsknięciem. I skupić się na urodzie aktorek. Co prawda zbyt dużego wyboru nie ma, ale i u nas w okolicach Wisły mamy piękności, za którymi na rynku łódzkim* obejrzałby się nawet nasz „polski Justin Bieber”. Gdy tylko dorośnie i mama mu pozwoli. A na kogo dziś popatrzymy? Na naszą polską śliczność – urodzoną w 1986 roku Agnieszkę Więdłochę.

Czytaj dalej »

Oscar jest marzeniem każdego filmowca, zarówno tego pławiącego się w luksusach Hollywood, jak i tego, który całym tym towarzystwem wzajemnej adoracji gardzi. Wśród tegorocznych nominowanych można znaleźć i jednych i drugich, chociaż nie każdy trafił do tego grona do końca zasłużenie.

Od razu trzeba wyjaśnić, że nie chodzi tu o to, że ktoś zagrał koszmarnie, albo napisał scenariusz nie trzymający się kupy. Wszystkie z tegorocznych nominacji można obronić, chociaż w przypadku niektórych trzeba by użyć argumentów zahaczających o śmieszność. My sobie to odpuścimy i będziemy pisać bolesną prawdę o przereklamowaniu wszędzie tam, gdzie będzie trzeba.

Czytaj dalej »

Polskie filmy przyzwyczaiły nas do głupiutkiej fabuły, płytkich aktorów i schematów powielanych po tysiąckroć w kolejnej jałowej produkcji. Przepis na rodzimy film jest niezmienny – weź kilku aktorów z maleńkiej puli, wrzuć ich do świata seriali telewizyjnych i mieszaj przez dwie godziny, tak by widz miał wrażenie, że ogląda jakąś rozszerzoną wersję Klanu.

Na całe szczęście jest kilka nazwisk, które odbiegają od tych schematów. Rzadko się jednak zdarza by ich filmy miały premiery w tak niewielkim odstępie czasu. Weźmy Wojciecha Smarzowskiego, którego ulubionym i nieco oklepanym tematem jest alkohol oraz Władysława Pasikowskiego, który lubuje się w intrygach i kulisach polityki. A gdy masz jednie dwie dychy w kieszeni, na co warto iść? Spokojnie, tekst nie zawiera spoilerów. ;)

Czytaj dalej »

Tak to już jest, że nauczeni doświadczeniem, wszyscy na wydźwięk słowa „cover” reagujemy podświadomym uprzedzeniem, że i tak oryginał był lepszy. Być może dlatego, że przerabia się zazwyczaj znane i świetne kawałki oraz dlatego, że zespoły, które tego dokonują, zazwyczaj chcą się wybić na popularności utworu i nie należą do najlepszych.

Są jednak przypadki, że zaaranżowany od nowa utwór jest znacznie lepszy od swojego pierwowzoru. Podejrzewam, że lepsze są wszystkie przeróbki piosenek Justina (tfu!) Biebera, łącznie z tymi wyjącymi do kamerki internetowej podlotkami, jak i każda próba doprowadzenia do stanu słuchalności panów (ha, ha) z One Direction. Niemniej jednak zdarzają się perełki, które warto docenić, mimo że każda z osobna jest maleńką zrzynką. Nie skupiajmy się więc na youtubowych przeróbkach, tylko na prawdziwych perłach, które należy wypisać złotym piórem na kartach historii.

Czytaj dalej »

Drugiego marca po raz osiemdziesiąty szósty zostaną wręczone nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej, zwane potocznie Oscarami. Zeszłoroczne żarty Setha MacFarlane’a okazały się zbyt dosadne, wobec czego tym razem w roli gospodarza gali zobaczymy Ellen DeGeneres.

Jak co roku do Dolby Theatre zawitają zarówno zastępy gwiazd filmowych jak i ci, bez których nie błyszczałyby one takim blaskiem – a więc reżyserzy, scenarzyści, montażyści, charakteryzatorzy i inni stojący po drugiej stronie kamery członkowie ekipy filmowej. Pojawi się także cała masa celebrytów, którzy znajdą się tam tylko po to, by przespacerować się po czerwonym dywanie i szczerzyć się do fotoreporterów.

Czytaj dalej »

W niebezpieczeństwo zawodu profesjonalnego muzyka, prócz narkotyków, zwarć we wzmacniaczach i roznoszących choroby weneryczne fanek wliczyć można również ciągoty do nagłego pożegnania się ze światem na własne życzenie.

Dusza artysty ma bowiem do siebie to, że ciągle jest niespełniona. Pieprzyć sławę, pieprzyć łatwe dziewczęta i pieprzyć wszystko, na czym ten świat stoi. A ostatnie, co się czuje, to zawód i rozgoryczenie. Kogo jeszcze wybrał tę samobójczą formę ekspresji?

Czytaj dalej »

Kariera modelki nie trwa wiecznie i z reguły kończy się w okolicach czterdziestki. Dlatego też dobrze jest spróbować sił w innej gałęzi showbiznesu, najlepiej takiej, gdzie przydaje się doświadczenie z wybiegu. Tą drogą idzie Yaya Alafia, której obecność w wielkim świecie zaczęła się od programu America’s Next Top Model.

Urodziła się jako Camara DaCosta Johnson 31 lat temu (15 listopada 1982) w Nowym Jorku, ale w jej żyłach płynie też krew brazylijska i nigeryjska. Sama modelka-aktorka zna język portugalski, francuski i hiszpański, a podobno potrafi dogadać się też po japońsku. Udział Yayi w trzeciej edycji wspomnianego wcześniej reality show był bardzo udany – zajęła drugie miejsce.

Czytaj dalej »

Ostatni raz sprawdzaliśmy co przywiodło internautów na Wykrzyknik w maju zeszłego roku. Przez te osiem miesięcy wyłapaliśmy kolejne oryginalne (czasem aż za bardzo) zapytania, po których wujek Google skierował żądnych wiedzy czytelników w nasze skromne progi.

Tradycyjnie sporo ludzi traktuje wyszukiwarkę jak wirtualnego alfonsa. Jako że ciężko byłoby ich zaspokoić (w niektórych przypadkach nawet Redtube nie dałby rady), odpuścimy sobie co ordynarniejsze przykłady, a pozostałe jedynie wymienimy. Podobnie jak poprzednio, wszystkie zapytania w oryginalnej pisowni.

Czytaj dalej »

W poprzednich częściach skupiliśmy się na pisarzach, którzy zdecydowali odebrać sobie życie. Ostateczny krok zazwyczaj spowodowany był depresją i poczuciem beznadziejności życia. Jako że pisarze są osobami wrażliwymi, samotnikami dogłębnie analizującymi rzeczywistość, to nie ma się co dziwić, że właśnie problemy natury psychicznej spowodowały samobójstwo. W tym cyklu przyjrzymy się muzykom, mniej i bardziej znanym, którzy mieli własne powody i nierzadko odchodzili z przytupem.

W odróżnieniu od pisarzy, muzycy pod względem stylu życia stoją po przeciwnej stronie skali. Samotność i depresja po jednej oraz sex, drugs and rock’n’roll po drugiej. Ciągłe imprezy, wieczne życie na walizkach, przytłaczająca popularność (lub jej brak) i nieudolne próby życia jak normalny człowiek – czy to właśnie powoduje samobójczą śmierć? Na pierwszy ogień weźmy największą sławę w tej kategorii.

Czytaj dalej »

Granie postaci historycznej bywa dla aktora nie lada wyzwaniem. Nie dość, że nie może on sobie ot tak wymyślić gestów, mimiki czy sposobu mówienia, to jeszcze musi nosić charakteryzację, która ma go upodobnić do pierwowzoru.

W niektórych przypadkach wystarczy trochę makijażu i para okularów, ale czasem trzeba przemodelować całą facjatę. Jednak warto się pomęczyć, bo a nuż Amerykańska Akademia Filmowa doceni wysiłek. Wśród poniższych przykładów z zeszłego (2013) roku z pewnością będzie kilka kreacji nominowanych do Oscara, zarówno od strony aktorskiej, jak i charakteryzatorskiej, bo od specjalistów z tej dziedziny przecież też wiele zależy.

Czytaj dalej »