Dwadzieścia lat temu, 7 marca 1993 roku nadawanie rozpoczęła Polonia 1. Stacja która dziś, kojarzy się ludziom najczęściej z telezakupami i nocnymi seks-telefonami, była jednym z pierwszych komercyjnych nadawców telewizyjnych w naszym kraju.

Licytacja między Polonią 1 a Polsatem o to, kto rzeczywiście był pierwszy trwała od zawsze. Jednak, jako że telewizja powinna przede wszystkim emitować program, a nie po prostu „być”, to dla świętego spokoju uznajmy, że telewizja Solorza wyprzedziła Polonię 1 o te 4 miesiące. Zresztą to i tak bez znaczenia, bo pierwszą prywatną stacją telewizyjną w Polsce (a zarazem w całej Europie Wschodniej) była wrocławska Telewizja Echo, która nadawać zaczęła w 1990 roku.

Czytaj dalej »

Kiedyś, dawno temu, Japończycy nie mieli jeszcze tylu dziwnych telewizyjnych teleturniejów. Ale kiedyś na DSF, niemieckim kanale sportowym, leciał pierwowzór ich wszystkich. Nagrywano ciapowatych skośnookich, którzy starali się nie zrobić sobie krzywdy w wielu fantasmagorycznych konkurencjach. Zazwyczaj im to nie wychodziło – i to było w tym wszystkim najśmieszniejsze.

Bo przecież nie ma nic zabawniejszego niż człowiek zaliczający glebę ryjem w błoto. Zwłaszcza, jeżeli wcześniej spotkał się z rozbiegu z twardą ścianą, przez którą powinien był się przebić. Oczywiście wszystko w imię wygłupów i bajecznie infantylnego poczucia humoru, które jest jednym z większych znaków charakterystycznych kraju, który wpadł z wizytą do Jankesów w Pearl Harbor. Nikomu nie były potrzebne napisy, wszyscy zadowalali się Niemieckim lektorem i lecącym w tle darciem łacha prowadzących oraz darciem mordy uczestników.

Czytaj dalej »

19 grudnia odbył się finał konkursu Miss Universe. Wygrała go 20-letnia Amerykanka Olivia Culpo, natomiast reprezentantka Polski Marcelina Zawadzka  zmieściła się w czołowej szesnastce.

Zważając na to, że udział wzięło 89 piękności, jest to całkiem duże osiągnięcie, tym bardziej, że ostatni raz gdy polska misska nie odpadła w pierwszej rundzie zdarzył się w 1989 roku. Zawadzkiej w odniesieniu tego  sukcesu nie przeszkodził na szczęście były już chłopak Jakub Przygoński i jego osobliwe spojrzenie na urodę afrykańskich kobiet.

Czytaj dalej »

A więc to dziś. Zarówno ci którzy wierzą w dzisiejszy koniec,  jak i ci normalni, powiedzą: „Nareszcie!”. Jedni radują się na myśl, że doczekali „tak ważnego dnia w historii ludzkości”, drudzy cieszą się, że to pieprzenie o końcu w końcu się skończy.  Zapewne nie na długo , ale przynajmniej będzie kilka lat spokoju.

Majom skończył się kalendarz – zawsze mogli wykuć sobie nowy. Dlaczego więc tego nie zrobili? Może dlatego, że ostatni dzień wydawał im się tak odległy, że odkładali to na później? W XVI wieku przypłynęli konkwistadorzy, zarazili ich swoimi choróbskami, resztę wytłukli lub zgwałcili i nie było komu myśleć o takich pierdołach jak kończący się za pięćset lat kalendarz.

Czytaj dalej »

RTL 7 królowała na ekranach polskich telewizorów przez nieco ponad 5 lat. W tym czasie poznaliśmy dziesiątki seriali, kreskówek i filmów, a także kilka ciekawych programów. Jednak na początku 2002 roku nadszedł czas pożegnania.

Wchodząc na polski rynek, luksemburski koncern CLT zapewne nie sądził, że przyjdzie mu tak szybko z niego uciekać. Przez pierwsze trzy lata Siódemka prezentowała się bardzo dobrze, umiejętnie balansując między produkcjami zagranicznymi a własnymi audycjami.

Czytaj dalej »

Kiedy pod koniec XIX w. powstawało radio, jego twórca (nie ważne czy uznać za niego należy Marconiego, Teslę czy może Popowa) nie mógł przypuszczać, że ponad sto lat później jego wynalazek będzie służył między innymi do promowania syfu zwanego muzyką popularną. Oczywiście nie mam na myśli całej muzyki pop, a jedynie wymiociny, którymi najpopularniejsze stacje obrzucają słuchaczy kilka razy dziennie. Jednak nie sama (wątpliwa) jakość muzyki jest tu problemem.

Nawet jeśli założymy, że największe stacje radiowe nagle zaczną grać ambitniejszą muzykę, to i tak zostają jeszcze inne debilizmy, które skutecznie utrudnią obcowanie z jakby nie było, kulturą.

Czytaj dalej »

W dzisiejszych czasach możemy wybierać spośród 300 polskojęzycznych kanałów telewizyjnych. Jednak każdy z nich gówno znaczy w porównaniu do stacji nadających w ostatniej dekadzie XX wieku. Niestety, również te, które pamiętają tamte czasy, nie nawiązują do czasów swojej ogromnej popularności.

Wczoraj swoje 20. urodziny obchodził Polsat, więc teoretycznie to o tej stacji powinien być ten tekst, jednak prawda jest taka, że telewizja Zygmunta Solorza nigdy w swojej historii nie była najatrakcyjniejszą na polskim rynku. Mimo wielu ciekawych pozycji programowych, zawsze znalazł się ktoś, kto za podobne lub mniejsze pieniądze miał lepszą ofertę. Do tego należy dodać dość intrygujące okoliczności otrzymania przez nią koncesji na nadawanie naziemne. Jak stacja, nadająca z szopy na holenderskim zadupiu, mogła wygrać z Polonią 1, wspieraną przez włoskiego biznesmena, który zainwestował w Polsce miliony? To, że ówczesny przewodniczący KRRiT dostał później własny program na antenie Polsatu jest ooooczywiście „czystym przypadkiem”. Również wypierdolenie go ze stołka w Radzie przez prezydenta daje do myślenia. Ale to tyle o telewizji, której przestało zależeć po tym, jak razem z TVN-em zarżnęli resztę konkurencji.

Czytaj dalej »

W piątek 23 listopada słynny nastoletni grajek, pogromca dziewic, mistrz okładek czasopism dla nastolatków i seryjny morderca gustów muzycznych Justin Bieber spotkał się z Premierem Kanady Stephenem Harperem.

Celem schadzki tych dwoje jakże różnych od siebie osób było przyznanie Bieberowi odznaczenia za zasługi i osiągnięcia Kanadyjczyków. Najwyraźniej ktoś wpadł na wspaniały pomysł uhonorowania jego wątpliwego kanadyjskiego talentu, z racji tego, że połowa Amerykańskich nastolatek dostaje przedwczesnego pierwszego okresu na sam jego widok. A skoro Kanada nie ma zbyt wielu światowych osiągnięć i jest zawsze w cieniu USA, to z Bobera może być dumna.

Czytaj dalej »

Według statystyk, średni wiek gracza wynosi obecnie 33 lata. Daleko mu (bo to częściej on) do nastolatków. Ba, powoli oddala się nawet od dojrzałych 20-latków! Dlaczego więc ciągle pojawiają się informacje, które piętnują zły wpływ gier komputerowych na umysły młodych graczy? Czy ktoś chociaż próbował się dowiedzieć, kto najczęściej pyka w strzelanki i inne gatunki? 

Są rzeczy, które, mimo swojej prozaiczności, potrafią mnie wyprowadzić z równowagi. Przykład dziennikarzy, którzy nie mają podstawowych informacji o poruszanym temacie, a mimo to sprzedają farmazony to jedna z wisienek na moim niesmacznym placku nadziewanym czystym wkurwem. Nie tak dawno w jednym z programów śniadaniowych, sympatyczny pan opowiadając o jarmarku średniowiecznym dodał: „można przyjechać i zobaczyć jak wyglądał świat w czasach gdy żył Jan Matejko”. Najwidoczniej czasy srania na ulice, inkwizycji, mordowania heretyków i innych atrakcji były na porządku dziennym jeszcze w 1893 roku. Wtedy właśnie, moi drodzy, zmarło się naszemu mistrzowi pędzla. Ale wróćmy do zagadnienia cyfrowej rozrywki.

Czytaj dalej »

Całkiem niedawno rozdano nagrody Nobla. Jest głośno – Unia Europejska (świeć Panie nad jej wyjątkowo zwichrowaną duszą) dostała jedną z nich. Ale, jak zwykle, burza medialna ominęła wydarzenia, które niejako łączą się z tym rozbuchanym i nudnym spektaklem. We wrześniu rozdano bowiem także Antynoble. Cóż – dobrze, że dziennikarzyny nie zapomnieli wspomnieć o tym, że Mama Małej 6-letniej Madzi z Sosnowca® lubi jazdę konno w bikini…

Gdyby Umberto Eco zastanowiłby się dłużej w swoim bolońskim apartamencie, jaka ma być kolejna książka, którą napisze, może zamiast „Historii Brzydoty” stworzyłby inną historię – głupoty. Jak co roku okazało się, że wiele naukowych odkryć mogło pozostać w cieniu. Ale przecież chodzi tutaj o zabawę i pokazanie, że liczy się nie tylko przyszłość świata. No chyba, że fakt, iż małpy potrafią zidentyfikować swoich kolegów po zdjęciach ich genitaliów i tyłków pozwoli zatrzymać apokalipsę. W takim układzie pozostaje mi powiedzieć „ajm sory”.

Czytaj dalej »