Trzeba przyznać, że nasz naród posiada wyjątkowy dar wymyślania sobie problemów. Złamany paznokieć, zły kolor ścian czy zaspoilerowany film to pikuś przy tym, czym powinniśmy się na serio martwić.
Jeżeli dostrzegasz świat w kolorowych barwach, być może powinieneś ominąć dalszą lekturę. Jeżeli natomiast wszystko widzisz na czarno, śmiało się delektuj i kiwaj z potwierdzeniem głową. Poniżej skrótowe przedstawienie zmartwień kolejnej pięćdziesiątki najmądrzejszych głów z całego świata. Zapraszamy również do poprzedniej części.
51. Że będziemy się zbytnio obawiać – Joseph LeDoux, neurolog.
52. „Martwi mnie to, że coraz bardziej wplątujemy się w niewydolne systemy, czyli systemy, które wykazują patologiczne zachowania i nie mogą się same naprawić” – John Naughton, redaktor Edge.
53. Zbyt dużo tworzenia powiązań na siłę – Steven Strogatz, profesor matematyki stosowanej, Uniwersytet Cornella.
54. Możliwość, że Internet stanie się w końcu narzędziem przynoszącym korzyści istniejącym strukturom władzy, a nie społeczeństwu – Bruce Schneier, technolog zabezpieczeń.
55. Że kiepsko wybrano tegoroczne pytanie magazynu Edge – Kai Krause, pionier oprogramowania.
56. To, że zobaczymy koniec nauk podstawowych – Mario Livio, astrofizyk.
57. Paradoks postępu materialnego – Rolf Dobelli, dziennikarz i pisarz.
58. Możliwość, że będziemy jak szczury, które utknęły w pułapce z niebieskiej kulki – Gregory Benford, profesor fizyki i astronomii.
59. Że ludzkość zaprzestanie prowadzenia ścisłych obserwacji – Ursula Martin, informatyk.
60. „Martwi mnie postępujące siwienie (starzenie się) światowej populacji, które jest nierówne, ale powszechne” – David Berreby, dziennikarz i pisarz.
61. „Powinniśmy martwić się o rosnącą dominację Czwartej [pop] Kultury i to, jak może wpływać bezpośrednio na nas wszystkich” – Bruce Parker, profesor.
62. Nadchodząca walka pomiędzy inżynierami i druidami – Paul Saffo, futurolog.
63. „Jako ktoś trzymający się wersji o śmierci naszego Układu Słonecznego i ostatecznie całej entropii Wszechświata, myślę, że pytanie o to, co powinno nas martwić jest ostatecznie nieistotne” – Bruce Hood, psycholog.
64. Niedobór zasobów wodnych – Giulio Boccaletti, fizyk.
65. To, że jesteśmy niesamowicie zagubieni w nowoczesności. Wielu z nas zdaje się wyczuwać koniec czegoś, prawdopodobnie daremność i bezsensowność naszej nowoczesności – Stuart A. Kauffman, profesor nauk biologicznych, fizyki i astronomii.
66. „Martwi mnie utracona szansa dania dostępu do edukacji wszystkim nastolatkom na świecie” – Sarah-Jayne Blakemor, profesor.
67. Rzeczywistość rozszerzona – William Poundstone, dziennikarz.
68. Ogromne zbiory danych i natychmiastowy do nich dostęp będzie oznaczać koniec faktów – Victoria Stodden, profesor statystyki.
69. Że będziemy spędzać zbyt wiele czasu w mediach społecznościowych – Marcel Kinsbourne, neurolog.
70. To, że zbliża się Idiokracja – Douglas T. Kenrick, profesor psychologii.
71. Powiększająca się przepaść pomiędzy wiadomościami i zrozumieniem – Gavin Schmidt, klimatolog NASA.
72. „Obawiam się, że będziemy jeszcze rozmawiać o tym co wydaje się nowe-normalne jeżeli chodzi o obecność ekranów w pokojach zabaw i przedszkolach” – Sherry Turkle, psycholog MIT
73. To, że się irracjonalnie niecierpliwimy nauką – Stuart Firestein, profesor, który pracuje cholernie ciężko.
74. To, że zaczniemy mieć nadzieję na podróże międzygwiezdne, ponieważ to się nie zdarzy – Ed Regis, pisarz naukowy.
75. Że globalna współpraca zawodzi i nie wiemy dlaczego – Daniel Haun, antropolog.
76. Że za dużo się martwimy – Joel Gold, psychiatra.
77. „Coraz bardziej martwi mnie to, co stanie się z pokoleniami dzieci, które nie otrzymały wyjątkowego ludzkiego daru długiego, bezpiecznego i stabilnego dzieciństwa – Alison Gopnik, profesor psychologii i filozofii.
78. To, że biologia syntetyczna wymknie się spod kontroli – Summer-Seirian, wykładowca biologii behawioralnej.
79. Śmierć matematyki – Keith Devlin, matematyk.
80. Że będziemy zlecać zbyt wiele zadań maszynom – Susan Blackmore, psycholog.
81. „Powinniśmy się martwić o internetowe silosy. Ogłupiają nas i nastawiają wrogo do siebie nawzajem” – Larry Sanger, współzałożyciel Wikipedii.
82. Że martwimy się za dużo – Gary Klein, naukowiec MacroCognition.
83. Że gatunek ludzki straci wolę przetrwania – Dave Winer, pionier oprogramowania blogowego i RSS.
84. Nadwyżka testosteronu spowodowana przez nierówności społeczne dla płci w Chinach – Robert Kurzban, psycholog.
85. „Zmartwienie, które nie jest jeszcze w naukowym i kulturowym porządku dziennym, czyli prawo do prywatności danych neuronowych” – Melanie Swan, futurysta.
86. Armageddon – Timothy Taylor, archeolog.
87. Nie ma o co się martwić, nawet jeżeli Wielki Zderzacz Hadronów nie pomógł odkryć niczego nowego – Amanda Gefter, redaktor.
88. „Najbardziej martwi mnie to, że coraz bardziej tracimy formalne i nieformalne pomosty pomiędzy różnymi intelektualnymi, umysłowymi i humanistycznymi spojrzeniami na świat” – Anton Zeilinger, fizyk.
89. Że martwimy się za dużo – Donald D. Hoffman, naukowiec.
90. Rosnąca przepaść pomiędzy naukową elitą i upośledzoną naukowo większością – Leo M. Chalupa, okulista i neurobiolog.
91. „Martwi mnie możliwość zbiorowej amnezji” – Nogra Arikha, historyk idei.
92. Że za dużo się martwimy – Brian Knutson, profesor psychologii.
93. Że nie rozumiemy dynamiki naszej powstającej globalnej kultury – Kirsten Bomblies, adiunkt biologii ewolucyjnej.
94. „Powinniśmy martwić się utratą pożądania jako nadrzędnej zasady reprodukcji naszego gatunku” – Tor Norretranders, pisarz naukowy.
95. Martwimy się zbytnio o fikcyjną przemoc – Jonathan Gottschall, profesor języka angielskiego.
96. „Powinniśmy być zaniepokojeni konsekwencjami naszej rosnącej wiedzy o tym, co powoduje chorobę i jej konsekwencji dla wolności człowieka” – Esther Dyson, analityk technologii.
97. Naturalna śmierć – Antony Garrett Lisi, fizyk teoretyczny.
98. „Martwi mnie to, że debata na temat różnic płci wciąż wydaje się polaryzować naturę i wychowanie, a niektórzy ze środowiska nauk społecznych i humanistycznych domagają się uznania tego, że biologia nie odgrywa żadnej roli, najwyraźniej nieświadomi naukowych dowodów, że jest wręcz przeciwnie” – Simon Baron-Cohen, psycholog.
99. Upadek uczonych – Daniel L. Everett, badacz języka.
100. Nieuniknione wtargniecie sił społeczno-politycznych do nauki – Nicholas Christakis, lekarz.
źródło: vice.com, edge.org
