Z artykułami związanymi z rekordami długowieczności bywa tak, że szybko się dezaktualizują. Jednak z tego co się orientuję, w międzyczasie nikt ze wspomnianych muzyków nie przerzucił się na granie na harfie wysoko w chmurach. I niech tak jeszcze długo zostanie, by podkręcić rekordy do granic nieosiągalnych dla One Direction czy innych Jonas Brothers.

Poprzednio dowiedzieliście się, że The Isley Brothers i The Four Tops zaczęli występować mniej więcej 60 lat temu, teraz z kolei możecie poczytać o kolejnych, które dźwigają już siódmy krzyżyk. Zasady takie same jak ostatnio, więc żeby nie przedłużać, link do części pierwszej. Dodatkowo jako bonus zespół, któremu dużo do znalezienia się na liście nie brakowało.

Czytaj dalej »

Który zespół może szczycić się mianem najstarszej aktywnej grupy rockowej? Najczęściej jako odpowiedź można usłyszeć „The Rolling Stones”, jednak nie jest to prawdą – Stonesi oficjalną działalność zaczęli w 1962, tymczasem holenderski zespół Golden Earring został założony rok wcześniej. A co jeśli zapytać o grupę muzyczną bez podziału na grany przez nią gatunek?

Odpowiedź nie byłaby jednoznaczna, dlatego też przyjmiemy kilka kryteriów. Po pierwsze, pod uwagę weźmiemy tylko zespoły, które powstały z własnej inicjatywy ich członków – odpadają zatem wszelkie zespoły uniwersyteckie, wojskowe, orkiestry symfoniczne, chóry i tym podobne wynalazki. Po drugie, w obecnym składzie musi znajdować się przynajmniej jeden z muzyków z tego oryginalnego. Po trzecie, niewykluczone, że w jakimś „kongo bongo” gdzieś na Pacyfiku istnieje zespół złożony ze stuletnich staruszków, którzy grają od wczesnego dzieciństwa na bębnach z padliny i grzechotkach z orzechów kokosowych – dlatego też pod uwagę brać będziemy jedynie grupy, o których informacje można znaleźć w Internecie, zgodnie z zasadą, że jeśli czegoś nie ma w sieci, to nie istnieje. Po czwarte, nazwa zespołu mogła ulegać zmianom, ale tylko wtedy, gdy chodziło o zwykłe „widzimisię” muzyków, a nie zatargi z byłymi członkami o prawo do nazwy. Wreszcie po piąte, musi to być muzyka wokalna.

Czytaj dalej »

Zapewne niejednemu zdarzyło się podczas większych porządków natknąć w kącie piwnicy na zakurzone graty sprzed dwudziestu lat, znaleźć dychę w kieszeni od dawna wiszącej w szafie koszuli,  albo chociaż bułkę w plecaku po dwóch miesiącach wakacji. Oczywiście nie można tego nazwać kapsułami czasu, jednak występujący tu element niespodzianki jest podobny do tego, który towarzyszy otwieraniu współczesnych skrzyń skarbów.

Przyjmuje się, że pierwsze kapsuły czasu powstały w drugiej połowie dziewiętnastego wieku, ale oczywiście istnieje możliwość, że na pomysł zachowania dla przyszłych pokoleń przedmiotów codziennego użytku i innych artefaktów, dokumentujących życia w dawnych czasach, wpadł już ktoś o wiele wcześniej. Być może po prostu skitrał swoją kapsułę w takim miejscu, że jeszcze nikt jej nie znalazł. Stąd też pytanie, czy ktoś kiedyś odnajdzie te, które zakopujemy/zamurowujemy/(robimy cokolwiek, żeby przetrwały zamknięte) w dzisiejszych czasach, zwłaszcza że niektóre z nich mają spędzić w nienaruszeniu nawet tysiące lat. Najpierw jednak przedstawimy kilka kapsuł, które zostały już otwarte, chociaż akurat nie wtedy, kiedy powinny.

Czytaj dalej »

Każde pokolenie ma swoje charakterystyczne subkultury, które zostaną ostatecznie zastąpione kolejnymi. Niegdyś przynależność do subkultury była oznaką buntu, obecnie jednak bycie emo lub hipsterem oznacza zazwyczaj zakompleksionego przygłupa, który zakotwicza swoją osobowość na tym, co akurat jest modne. Na szczęście nie zawsze tak było, dlatego też przedstawimy wam pierwsze zbuntowane pokolenie powojennej Polski.