Muzyki słucha się pod każdą szerokością geograficzną. Równie powszechne są chyba tylko więzi rodzinne i ludzka fizjologia. Zostawiając na boku tę ostatnią, spójrzmy na cztery przykłady tego, że talent muzyczny i tradycje rodzinne przeplatają się szczególnie mocno u Irlandczyków i czarnych Amerykanów.

Tym razem będzie o zespołach opierających swoje składy nie tylko na braciach albo siostrach, jak w poprzedniej części, ale też o tych, które postawiły na różnorodność, tak płciową, jak i pokoleniową. Wszak zespoły złożone z dużych, umuzykalnionych rodzin mają to do siebie, że w razie niedyspozycji któregoś z muzyków, można go łatwo zastąpić, a „nowy” i tak doskonale będzie znać muzykę graną przez grupę.

Czytaj dalej »

Podczas trasy koncertowej zespół jest jak rodzina. Jego członkowie spędzają ze sobą niemal 24 godziny na dobę, razem podróżują, śpią, jedzą i piją (zwłaszcza piją). Gdy wreszcie koncerty dobiegają końca, muzycy mogą od siebie odpocząć. Chyba że naprawdę są rodziną, tak jak w przypadku dziesięciu zespołów, o których będzie ten tekst.

Średni okres działalności całej dziesiątki to w przybliżeniu 36 lat, czyli całkiem nieźle, biorąc pod uwagę fakt, że w zespołach, w których występują krewni nie zawsze jest różowo. O tym, że potrafią sobie zaleźć za skórę widać choćby po braciach Gallagher z Oasis. Do gardeł skakali sobie właściwie od zawsze, aż w końcu pokłócili się tak, że kilka lat temu grupa przestała istnieć. Pod uwagę wzięliśmy jednak tylko zespoły, których wszyscy członkowie powiązani są więzami rodzinnymi, bez względu na ilość pokoleń i to, czy pokrewieństwo występuje w linii prostej czy też nie. Tradycyjnie też, skupiliśmy się na zespołach z cywilizowanego świata, których przynajmniej jedna piosenka stała się hitem.

Czytaj dalej »

W pierwszej części okazało się, że powodem zmiany nazwiska może być konflikt z wytwórnią, zmiana religii czy też zwyczajne widzimisię. Dziś kilka przypadków pokazujących, że to faktycznie całkiem dobre powody.

Przykłady pierwszych trzech wokalistów pokazały, że ciężko być konsekwentnym w używaniu nowego nazwiska/pseudonimu. Każdy z nich majstrował przy nowej ksywce, jednak wygląda na to, że przynajmniej przez najbliższe lata Prince ostatecznie pozostanie Prince’em, Cat Stevens Yusufem, a Terence Trent D’Arby Sanandą Maitreyą. Takiej pewności nie można mieć co do Seana Combsa, znanego też jako Puff Daddy, P. Diddy oraz Diddy.

Czytaj dalej »

Od czasu do czasu człowiekowi przychodzi do głowy myśl, żeby rzucić wszystko w diabły i osiedlić się na drugim końcu świata. Do tego najlepiej zrobić sobie operację plastyczną i zmienić nazwisko. Tą drogą jednak nie poszli bohaterowie dzisiejszego tekstu.

Każdy z nich jednak miał swoje powody, żeby pozbyć się wcześniejszego pseudonimu lub nazwiska. Niemniej jednak żaden nie zrezygnował (a przynajmniej nie od razu) z muzyki, chociaż kariery niektórych mocno przystopowały. Dziś pierwszych trzech wokalistów, a wśród nich najbardziej znany przykład szopki ze zmienianiem ksywy – Prince, znany też jako „Artysta Poprzednio Znany Jako Prince”.

Czytaj dalej »