Ktoś mądry kiedyś powiedział „prawda jest jak dupa – każdy ma swoją”. I tak dowolna rzecz może być różnie postrzegana już wtedy, gdy w grę wchodzi opinia dwóch osób. Wydawać by się mogło, że z faktami i mitami historycznymi jest inaczej, a prawdę dużo łatwiej odnaleźć, jednak wcale nie.

Na przykład niektóre społeczeństwa zachodnie uważają, że Stalin umierając w mękach i własnych szczochach poniósł karę za swoje czyny. Albo gdyby spytać która wojna światowa była tragiczniejsza w skutkach? Dla Polaków odpowiedź jest oczywista, dla Anglików również, chociaż zupełnie inna. Także kwestie „formalno-semantyczne” potrafią zmienić postrzeganie problemu. No bo kto wynalazł żarówkę? Edison jedynie opatentował jej „długowieczną” odmianę, bowiem pierwsze wersje wynalazku przypisywanego w całości Amerykaninowi powstały jeszcze przed jego narodzinami.

6. Wikingowie nosili rogate hełmy

Duży, włochaty facet z toporem, złowrogą miną i rogatym hełmem na głowie – taki wizerunek wikinga utrwalił się przez wieki. Wszystkie dotychczasowe znaleziska archeologiczne przeczą takiemu obrazowi skandynawskich wojowników, a najsłynniejsze, które faktycznie przedstawia faceta w hełmie z rogami (gobelin z Oseberg) jest albo ilustracją jakiegoś rytuału, albo wizerunkiem jednego z bóstw. Popularyzację mitu zawdzięczamy kostiumografom pracującym przy operze „Pierścień Nibelunga” Ryszarda Wagnera. Czyli podsumowując: rogate hełmy istniały, ale nie były noszone na co dzień, a zamieszanie spowodowali faceci, którzy chcieli stworzyć prawdziwie badassowe stroje do badassowej muzyki.

7. Adolf Hitler był socjalistą

Ulubiony mit powtarzany przez przeciwników socjalizmu. Chociaż nie wiadomo, kto powinien czuć się bardziej obrażony – Hitler czy socjaliści. Adolf nienawidził socjalizmu, a jego poglądy w ogóle nie miały z tą ideologią nic wspólnego. Zresztą wystarczy porównać założenia nazizmu i socjalizmu. Według tego pierwszego społeczeństwo opiera się na rasie, w socjalizmie zaś na klasach. Hitler chciał połączyć pracujących i pracodawców, o ile tylko należeli do rasy panów. Dla socjalistów kolor skóry nie był tak istotny, ale lud miał być typowo robotniczy. W społeczeństwie nazistowskim nie było oczywiście mowy o dyktaturze proletariatu – liczył się tylko Führer.

Gdy Hitler doszedł do władzy, chciał zlikwidować związki zawodowe, popierał największych przemysłowców, a niemiecką wyższą i średnią klasę straszył właśnie komunizmem i socjalizmem. Przekonanie o jego socjalistycznym światopoglądzie wzięło się najprawdopodobniej z dwóch rzeczy – nazwy partii (Narodowo-Socjalistyczna Niemiecka Partia Pracy) oraz z obecności socjalistów wśród jej członków w początkowych latach istnienia ugrupowania. Niektórzy z nich nawet promowali idee typowo socjalistyczne, ale byli tolerowani przez Hitlera tylko dlatego, że partia potrzebowała poparcia społecznego. Po Nocy Długich Noży raczej niewielu próbowało wspominać coś o socjalizmie.

8. Z końskich kopyt można wyczytać jak zmarła osoba przedstawiona na pomniku

Przednie nogi konia uniesione w powietrzu – jeździec zginął mężnie w trakcie bitwy; jedna noga – zmarł wskutek odniesionych ran; wszystkie cztery nogi dotykają podłoża – wojak może i nie dożył starości, ale jego śmierć nie miała nic wspólnego z walką. Przekonanie o prawdziwości tej zasady jest dość powszechne, jednak nie ma ona nic wspólnego z prawdą. Przynajmniej w Europie, bowiem pomniki żołnierzy, którzy zginęli w bitwie pod Gettysburgiem zdają się potwierdzać zależność końskich nóg i okoliczności śmierci. Choć niewykluczone, że to zwykły zbieg okoliczności, a autorzy posągów uznali po prostu, że takie, a nie inne pozy będą ciekawsze.

9. Gladiatorzy walczący na śmierć i życie

Okazuje się, że nie wszystkie pojedynki kończyły się wyzionięciem ducha przez jednego z walczących. Zresztą z czysto ekonomicznego punktu widzenia byłby to idiotyzm – dobrze wyszkolony najemnik był wart wiele pieniędzy, a nie każda poważna rana oznaczała koniec „kariery” gladiatora, czy to przez niechybną śmierć, czy też trwałe okaleczenie. Mimo że medycyna nie była wówczas nazbyt rozwinięta, to jednak rannych wojowników leczono, mając na uwadze, że po dojściu do siebie mogli oni jeszcze nieraz spuścić komuś łomot. W 2007 roku w Efezie odnaleziono masowy grób ze szczątkami sześćdziesięciu siedmiu mężczyzn w wieku 20-30 lat, których kości nosiły ślady zaleczonych ran.

Ich analiza pozwala sądzić, że jest to pierwszy naukowo potwierdzone miejsce pochówku gladiatorów, tym bardziej, że wśród resztek ciał znajdowały się również trzy nagrobki wyraźnie przedstawiające gladiatorów. Obrażenia, np. te na czaszkach, zadano najprawdopodobniej trójzębem, a więc jedną z najbardziej popularnych broni gladiatorów. Oprócz niegroźnych ran, na części szczątków znajdowały się również te będące bezpośrednią przyczyną śmierci. Co ciekawe pasują one do opisów tego, jak karano gladiatorów, którzy nie wykazywali się walecznością lub zwyczajnie tchórzyli. Jeden ze szkieletów był inny od pozostałych – należał do mężczyzny w średnim wieku, prawdopodobnie emerytowanego gladiatora, który uczył rzemiosła młodszych kolegów.

10. Protokoły mędrców Syjonu

Mimo że istnieją naprawdę, to wcale nie są zapisem 24 (z 27) spotkań, do jakich miało dojść w 1897 roku podczas Pierwszego Kongresu Syjonistycznego w Bazylei. Mit głosi, że opisują one żydowski spisek, jaki zawiązał się w celu przejęcia władzy nad światem. Chociaż „Protokoły…” cieszyły się popularnością na początku dziewiętnastego stulecia, to tak naprawdę powstały na bazie dużo starszych publikacji, jak np. napisana w 1864 roku satyra „Rozmowy w piekle między Machiavellim i Monteskiuszem” Maurice’a Joly’ego, z której zerżnięto spore partie tekstu, czy też powieść fantastyczna „Biarritz” Hermanna Goedsche, w której znajduje się wątek Żydów planujących opanować świat.

Źródło: http://europeanhistory.about.com/od/historicalmyths/tp/Top-Historical-Myths-Debunked.htm
http://www.buzzfeed.com/patricksmith/history-myths-that-you-probably-believe-are-true
http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/6614479.stm