Muzyki słucha się pod każdą szerokością geograficzną. Równie powszechne są chyba tylko więzi rodzinne i ludzka fizjologia. Zostawiając na boku tę ostatnią, spójrzmy na cztery przykłady tego, że talent muzyczny i tradycje rodzinne przeplatają się szczególnie mocno u Irlandczyków i czarnych Amerykanów.

Tym razem będzie o zespołach opierających swoje składy nie tylko na braciach albo siostrach, jak w poprzedniej części, ale też o tych, które postawiły na różnorodność, tak płciową, jak i pokoleniową. Wszak zespoły złożone z dużych, umuzykalnionych rodzin mają to do siebie, że w razie niedyspozycji któregoś z muzyków, można go łatwo zastąpić, a „nowy” i tak doskonale będzie znać muzykę graną przez grupę.

Czytaj dalej »

18 listopada 2013, godzina 15:45 – to moment, na który czekało wielu z tych, którzy swojej znajomości z Polonią 1 nie ograniczali jedynie do Yattamana i Tsubasy. „Drużyna A” wraca na antenę. Oczywiście po tylu latach z pewnością inaczej (z takim jakby zażenowaniem?) będzie się patrzyło na przygody czterech bohaterów z dzieciństwa, ale nie sądzę, by ktoś z tego powodu odmówił sobie przyjemności obejrzenia przynajmniej charakterystycznej czołówki na ekranie telewizora.

Co prawda telewizory są już dużo nowocześniejsze, ekrany większe, obraz ostry jak żyletka (ciekawe, jaką jakość zaserwuje nam Jedynka – na HD jednak nie ma co liczyć), ale o popularności serialu nie decydowały technologiczne fajerwerki, ale świetnie wykreowani główni bohaterowie z czterema różnymi charakterami. Wrażenie robiła też ich pomysłowość kiedy to, niczym MacGyver, konstruowali coś z niczego. Podobnie działali scenarzyści, bo schemat każdego odcinka był prosty jak konstrukcja cepa, jednak czy komuś to przeszkadzało?

Czytaj dalej »

Który zespół może szczycić się mianem najstarszej aktywnej grupy rockowej? Najczęściej jako odpowiedź można usłyszeć „The Rolling Stones”, jednak nie jest to prawdą – Stonesi oficjalną działalność zaczęli w 1962, tymczasem holenderski zespół Golden Earring został założony rok wcześniej. A co jeśli zapytać o grupę muzyczną bez podziału na grany przez nią gatunek?

Odpowiedź nie byłaby jednoznaczna, dlatego też przyjmiemy kilka kryteriów. Po pierwsze, pod uwagę weźmiemy tylko zespoły, które powstały z własnej inicjatywy ich członków – odpadają zatem wszelkie zespoły uniwersyteckie, wojskowe, orkiestry symfoniczne, chóry i tym podobne wynalazki. Po drugie, w obecnym składzie musi znajdować się przynajmniej jeden z muzyków z tego oryginalnego. Po trzecie, niewykluczone, że w jakimś „kongo bongo” gdzieś na Pacyfiku istnieje zespół złożony ze stuletnich staruszków, którzy grają od wczesnego dzieciństwa na bębnach z padliny i grzechotkach z orzechów kokosowych – dlatego też pod uwagę brać będziemy jedynie grupy, o których informacje można znaleźć w Internecie, zgodnie z zasadą, że jeśli czegoś nie ma w sieci, to nie istnieje. Po czwarte, nazwa zespołu mogła ulegać zmianom, ale tylko wtedy, gdy chodziło o zwykłe „widzimisię” muzyków, a nie zatargi z byłymi członkami o prawo do nazwy. Wreszcie po piąte, musi to być muzyka wokalna.

Czytaj dalej »

W poprzednim tekście o pięknych aktorkach z kraju nad Wisłą skupiliśmy się na latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Dziś zaczynamy przegląd tych pań, które na ekrany trafiły w kolejnych dwóch dekadach.  

Jako że omawiany okres obrodził w urodziwe panie (a i ówczesne filmy są często powtarzane w telewizji, przez co więcej twarzy można wyłapać), formuła tego rankingu musiała ulec drobnej zmianie.  Dzisiaj więc aktorki, które albo częściej kojarzone są z innej działalności (mniej lub bardziej) artystycznej, albo też zakończyły swoje aktorskie kariery, tudzież przygody.

Czytaj dalej »